Jedną z najbardziej pierwotnych form społecznych w ramach najstarszego społeczeństwa rolniczego jest społeczeństwo zbieracko-myśliwskie. Istniało do najwyżej do 10000 roku p.
n.e.
i zdominowało się społeczeństwo rolnicze, a w późniejszym czasie przemysłowe. Obecnie ten typ organizacji zaobserwować można na niewielkich obszarów Afryki oraz Ameryki Południowej, które nie zostały skolonizowane ze względu na trudne warunki regionu.
Główną formą życia było wtedy koczownictwo. Związane z brakiem znajomości jakichkolwiek technik upraw czy nawadniania grupy zmieniały miejsce pobytu, gdy tylko wykorzystały potencjał żywnościowy okolicy.
Społeczeństwa liczyły najwyżej kilkadziesiąt członków i odznaczały się względną równością oraz podobnym poziomem dostępności do jedzenia dla wszystkich członków grupy. Społeczeństwa łowiecko-zbierackie uzależnione były w dużej mierze od warunków klimatycznych oraz ekologicznych, a podział pracy zależny był w dużej mierze od płci i wieku oraz od cech osobniczych.